Hoe het allemaal begon...
Kleding dat te klein was geworden voor de kinderen... Ik kon er maar moeilijk afstand van doen. Het stapelde zich op, keurig in plastic boxen -dat dan weer wel- met de juiste maat erbij. Ik wist dat ik daar een keer iets mee wilde gaan doen. Maar wat en hoe, dat bleef nog onduidelijk.
Maar op een dag -in 2017- zag onze oudste zoon een knuffel met een 'geheim' zakje. Daar kon je dan kleine dingetjes in verstoppen, of een briefje. Dat was het moment waarop ik dacht: als ik nou eens een knuffel naai met kleertjes die hij aanhad toen hij een baby was?! En zo ben ik aan de slag gegaan. Eerst ging ik eens door de kleertjes heen om uit te zoeken wat ik zou gaan gebruiken. Alles liet ik door mijn handen gaan. Herinneringen kwamen zo vanzelf naar boven. Dat ene setje wat hij had gekregen van opa en oma. Of dat rompertje met de visjes er op, dat vond hij zelf zo leuk! Met zijn handjes maakte hij dan het gebaar van een visje. Het truitje wat hij aan had op zijn 1e verjaardag.... en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Natuurlijk heeft onze zoon meegedacht bij het hele proces en hij gaf aan dat het een olifant moest gaan worden. De inspiratie kwam ook van Elmer de kleurtjes olifant. Die boekjes las ik in die tijd vaak voor aan de jongste. En zo is dus deze schattige lapjes olifant tot stand gekomen!
De ene kant bestaat uit allemaal verschillende lapjes en de andere kant is van een wit badjasje, heerlijke zachte knuffelige stof is dat. En natuurlijk mocht het verborgen zakje niet ontbreken. Deze komt van een broekje en heb ik 'verstopt' onder één van zijn oren. Alles is hergebruikt, zelfs de oogjes. Die knopen heb ik van een vestje afgehaald. Ten slotte het staartje, dat maakte ik van allemaal smalle reepjes stof die ik over had na het knippen van de lapjes.
Het is een super vrolijke en kleurige herinneringsknuffel geworden voor onze zoon! En wil jij nou ook een unieke herinneringsknuffel, gemaakt van bijvoorbeeld babykleertjes? Neem dan gerust contact met mij op.
Reactie plaatsen
Reacties